⛸️ Pan Mym Pasterzem Nie Brak Mi Niczego

Do was zaś, owce moje, tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja osądzę poszczególne owce, barany i kozły». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY. Ps 23 (22), 1b-2a. 2b-3. 5. 6 (R.: por. 1b) Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem, * niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć * na zielonych pastwiskach. Refren. Mariusz Kopacz. Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego, ks. Mariusz Kopacz. W dzisiejszym psalmie responsoryjnym wyznawaliśmy z radością, Panie Jezu, że jesteś naszym pasterzem. Dziękujemy Ci, kochany Panie, za Twój pasterski trud, za Twoją pełną miłości i wrażliwości troskę o każdą ze swoich owiec, szczególnie o tę Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną * przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana * po najdłuższe czasy. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. DRUGIE CZYTANIE (Ef 2, 13-18) Chrystus jednoczy ludzkość. Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan. Bracia: Rola Chrystusa jako dobrego Pasterza nie skończyła się na krzyżu. Jezus jest dziś na­ szym dobrym Pasterzem, jest Kimś, kto nas prowadzi, kto przewodzi Kościołowi, jest Kimś, kto otacza nas nieustannie swoją pasterską miłością. „Pan mym pasterzem: nie brak mi niczego”. Czy możemy to na co dzień powtarzać? Ref. Pan mym Pasterzem nie brak mi niczego. Pan jest moim Pasterzem, niczego mi nie braknie. Pozwala mi leżeć, na zielonych pastwiskach. Pan mym Pasterzem nie brak mi niczego. Prowadzi mnie nad wody gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach, przez wzgląd na swoją chwałę. Pan mym Pasterzem nie REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę, zła się Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Stół dla mnie zastawiasz na oczach mych wrogów. Namaszczasz mi głowę olejkiem, a kielich mój pełny po brzegi. Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni życia i zamieszkam w domu Pana po najdłuższe czasy. Refren: Pan mym Ref: Panie nie jestem godzien, Am G Dm Am abyś przyszedł do mnie, Dm F E ale powiedz tylko słowo, Am G Dm Am a będzie uzdrowiona dusza moja. Dm Em Am. 1) Pan jest moim pasterzem Am D F Am niczego mi nie braknie. F E Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoją chwałę. 2) Święta Kingo, dla Ciebie Eucharystia Am D F Am Refren: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego. 1. Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Refren. 2. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoją chwałę. Refren. 3. Chociażbym przechodził przez zq6vT. W dzisiejszym psalmie responsoryjnym wyznawaliśmy z radością, Panie Jezu, że jesteś naszym pasterzem. Dziękujemy Ci, kochany Panie, za Twój pasterski trud, za Twoją pełną miłości i wrażliwości troskę o każdą ze swoich owiec, szczególnie o tę osłabioną, zagubioną, poranioną przez życie. Dziękujemy, że nas prowadzisz, zajmujesz się nami, wskazujesz bezpieczne drogi i pastwiska obfite w zdroje duchowych darów. Dziękujemy, najdroższy Jezu, że zapewniasz nam opiekę, że przy Tobie możemy czuć się bezpiecznie zarówno w naszej codzienności, jak i w sferze zmagań duchowych. To bezpieczeństwo to niezwykle ważny składnik naszego szczęścia. On pozwala nam żyć radośnie, swobodnie i mądrze. Będąc w Twojej owczarni, możemy żyć pełnią życia i pełnią wolności. Dziękujemy i za to, Panie, że w ramach owczarni dopuszczasz nas do współpracy z Tobą. Ta współpraca nas rozwija i ubogaca, pomaga dojrzewać i w pełni wykorzystywać talenty, zdolności, umiejętności i predyspozycje. Współpracując z Tobą, Jezu, rzeczywiście dochodzi się do takiego etapu życia, że niczego człowiekowi nie brakuje. Niczego, co potrzebne, co niezbędne. Pieśń Prosimy, Jezu, byśmy posiedli dar posłuszeństwa, byśmy umieli Ciebie słuchać, uznając Twoje pasterzowanie, uznając Twój prymat. Daj nam łaskę wsłuchiwania się w Twój głos, łaskę serca wrażliwego na to, co mówisz, łaskę sumienia otwartego na Twoje decyzje. Pozwól, byśmy korzystali z każdej Twojej podpowiedzi, rady, wskazówki. Naucz nas postrzegać posłuszeństwo Bogu jako wielki dar. Prosimy, Jezu, o pokorę we współpracy z Tobą. Ona jest ważna i nieodzowna, by ta współpraca była udana i owocna. Prosimy o łaskę przyjęcia Cię za Pana naszego życia, uznania Cię za naszego jedynego pasterza i najwyższy autorytet, do którego się odwołujemy. Daj nam ducha poddania się Twojemu przewodnictwu i podążania za Twoim wołaniem. Prosimy, Chryste, byśmy umieli się cieszyć tym, co posiadamy, aby każda rzecz sprawiała nam radość i budziła wdzięczność. Pomóż, byśmy nie stali się niewolnikami materializmu i konieczności posiadania, lecz nie rezygnując z rozwoju, z podnoszenia standardu swojego życia, ze zdobywania tego, co nowe, umieli się zadowolić tym, co aktualne, potrafili dobrze wykorzystywać zgromadzone dobra i w sposób mądry i roztropny je pomnażać. Prosimy także o łaskę radości z tego, co posiadają inni. Pieśń Przepraszamy Cię, Chryste, za każde nasze nieposłuszeństwo wobec Ciebie, bo ono jest sprzeniewierzeniem się Twojemu pasterzowaniu, próbą realizowania naszej własnej, a nie Twojej woli. Nasze nieposłuszeństwo jest ostrym przejawem pychy i egoizmu, które niemądrze podpowiadają nam, żebyśmy robili po swojemu, nie licząc się z Tobą i Twoją wolą. Przepraszamy za każdy zignorowany nakaz sumienia i każdą niespełnioną wolę Twoją. Przepraszamy za nasze życiowe lęki i obawy, czasem tak silne i dominujące, że przysłaniają nam wszystko inne, paraliżują naszą wolę i odbierają nadzieję. Są one przejawem braku zaufania do Ciebie, Jezu, pokazują nam, jak mało jeszcze potrafimy na Tobie polegać. Przepraszamy, że tak bardzo słabo wierzymy, iż przy Tobie nic nam nie grozi i że z każdej ciemnej doliny pragniesz nas wyprowadzić do światła łaski i wolności. Przepraszamy, kochany Jezu, za nasze ogromne przywiązanie do dóbr tego świata. Przepraszamy, że nasz rozwój postrzegamy tylko w kategoriach materialnych, zapominając nieraz zupełnie o bogactwie duchowym. Określamy status społeczny człowieka na podstawie jego majątku, a nie bierzemy pod uwagę zasobów ducha. Wybacz nam, Jezu, że nasza chęć posiadania tak często przysłania nam inne, niejednokrotnie dużo ważniejsze sprawy, zamyka nas na dobra niematerialne i ogranicza nasz rozwój duchowy. Pieśń Psalm. Dawidowy. Pan jest moim pasterzem, nie brak mi niczego. Pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć: orzeźwia moją duszę. Wiedzie mnie po właściwych ścieżkach przez wzgląd na swoje imię. Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska są tym, co mnie pociesza. Stół dla mnie zastawiasz wobec mych przeciwników; namaszczasz mi głowę olejkiem; mój kielich jest przeobfity. Tak, dobroć i łaska pójdą w ślad za mną przez wszystkie dni mego życia i zamieszkam w domu Pańskim po najdłuższe czasy. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. (Ez 34,11-16) To mówi Pan Bóg: „Oto Ja sam będę szukał moich owiec i będę miał o nie pieczę. Jak pasterz dokonuje przeglądu swojej trzody, wtedy gdy znajdzie się wśród rozproszonych owiec, tak Ja dokonam przeglądu moich owiec i uwolnię je ze wszystkich miejsc, dokąd się rozproszyły w dni ciemne i mroczne. Wyprowadzę je spomiędzy narodów i zgromadzę je z krajów, sprowadzę je z powrotem do ich ziemi i paść je będę na górach izraelskich, w dolinach i we wszystkich zamieszkałych miejscach kraju. Na dobrym pastwisku będę je pasł, na wyżynach Izraela ma być ich pastwisko. Wtedy będą one leżały na dobrym pastwisku, na tłustym pastwisku paść się będą na górach izraelskich. Ja sam będę pasł moje owce i Ja sam będę je układał na legowisko, mówi Pan Bóg. Zagubioną odszukam, zabłąkaną sprowadzę z powrotem, skaleczoną opatrzę, chorą umocnię, a tłustą i mocną będę ochraniał. Będę pasł sprawiedliwie”. (Ps 23, REFREN: Pan mym pasterzem, nie brak mi niczego Pan jest moim pasterzem,niczego mi nie mi leżećna zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć,orzeźwia moją mnie po właściwych ścieżkachprzez wzgląd na swoją chwałę. Chociażbym przechodził przez ciemną dolinę,zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze Twój i laska pasterskasą moją pociechą. Stół dla mnie zastawiaszna oczach mych mi głowę olejkiem,a kielich mój pełny po brzegi. Dobroć i łaska pójdą w ślad za mnąprzez wszystkie dni mego życiai zamieszkam w domu Panapo najdłuższe czasy. (Rz 5,5b-11) Bracia: Miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany. Chrystus bowiem umarł za nas jako za grzeszników w oznaczonym czasie, gdyśmy jeszcze byli bezsilni. A nawet za człowieka sprawiedliwego podejmuje się ktoś umrzeć tylko z największą trudnością. Chociaż może jeszcze za człowieka życzliwego odważyłby się ktoś ponieść śmierć. Bóg zaś okazuje nam swoją miłość właśnie przez to, że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami. Tym bardziej więc będziemy przez Niego zachowani od karzącego gniewu, gdy teraz przez Krew Jego zostaliśmy usprawiedliwieni. Jeżeli bowiem będąc nieprzyjaciółmi zostaliśmy pojednani z Bogiem przez śmierć Jego Syna, to tym bardziej będąc już pojednani, dostąpimy zbawienia przez Jego życie. I nie tylko to, ale i chlubić się możemy w Bogu przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, przez którego teraz uzyskaliśmy pojednanie. Aklamacja (J 10,14) Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (Łk 15,3-7) Jezus opowiedział faryzeuszom i uczonym w Piśmie następującą przypowieść: „Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zagubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła”. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia”. Czytania na piątek, 24 czerwca 2022

pan mym pasterzem nie brak mi niczego